Marius Pool

Afgelopen zomer sprak ik meerdere malen met Marius.
Hij wilde graag dat ik iets op papier zou zetten over zijn tuin- en levenservaring. Een impressie van onze gesprekken:

‘Ik zaaide als 12-jarige al bonen’. Afkomstig uit het boerengehucht Oene groeit Marius op in een eenvoudig gezin waarin je gewoon ‘moest helpen; spitten was
noodzaak’. Tijdens de lager school heeft Marius diverse baantjes bij boeren en raakt vertrouwd met het buitenleven.

Zijn interesse ligt al snel bij de techniek, de aandrijving van machines. Als zijn vader meer thuis komt te zitten zoekt het gezin naar neveninkomsten. Kippen, kalkoenen en konijnen werden gehouden voor de slacht. ‘Een Vlaamse reus hadden we, acht kilo, en deze slachtten we zelf’.

Marius komt in 1976 in Apeldoorn wonen en vindt iets later een volkstuintje via Joop van Dronkelaar aan de Woudhuizermark. Het terrein ligt naast de A50 tegen de spoorlijn Apeldoorn – Zutphen en werd door diverse tuinders gehuurd.

In 2005 – Marius is dan 60 jaar – komt hij op de EAV. Na enige tijd een tuin te hebben gehad switcht hij van tuin en in overleg met een naburige landbouwer krijgt hij de beschikking over een eigen bron op zijn tuin.
Marius heeft naast een voorliefde voor (het kweken en fotograferen van) dahlia’s een grote hoeveelheid blauwe bessenstruiken.

Ongeveer zes jaar geleden bouwt hij er een volière omheen. Hij kweekt meerdere soorten en oogst kilo’s bessen. Voor de jam, of ze worden onbehandeld diepgevroren. De struiken bemachtigt hij soms als gevolg van een krijgertje.

Marius: ‘ik mag graag dingen proberen’. ‘Een jaar of tien geleden begon ik met het kweken van kleine (stekelige) komkommertjes uit Curaçao die ik met het vlees van een jong geitje laat inkoken tot een stoofpotje’. ‘De tuin is genieten, ik kan uitkijken naar de zaterdag soms’. ‘Ik help Chiel met zijn tuin en ben besmet door Wendy, zij is van huis uit bloemiste’. ‘Ik ben van nature iemand die een ander wil helpen, ik heb er zo’n drie gehad die ik heb geholpen’. (Marius kan slecht tegen beginners die hun tuin niet de baas kunnen en omkomen door de kweek).

Onafscheidelijk is ook zijn hond met het ras Beauceron. Van oorsprong een Frans hondenras dat werd gebruikt om de koeien te leiden.

Marius heeft dit jaar voor het eerst honingbessen geoogst, maar liefst 500 gram. Dit relatief nieuwe ras is te verkrijgen bij tuinderij Eetbaargoed (www.eetbaargoed.nl) Een must voor de liefhebber van bijzondere soorten als asperge, duindoorn- en krentenstruiken, gele kornoelje met grote vruchten en de
genoemde honingbes die afkomstig is uit het buitenland maar vorst verdraagt, dit is een belangrijk voordeel.

Marius is naast een groot verteller een aangename gesprekspartner. Onder het genot van een sigaar toont hij mij zijn tuin. De dahlia’s zijn manshoog, zijn appels dragen prachtig rode vruchten. De bonen zijn geplukt, de chrysanten staan te hoog, evenals de asters, die zijn allemaal omgewaaid. Marius is trots op zijn bloemkolen, en wanneer ik hem beluister word ik iets gewaar van zijn levenslust en zijn persoonlijkheid.

Wat waardevol om iemand als hem in ons midden te mogen hebben! Neemt u gerust eens de tijd om met hem een praatje aan te knopen; wekelijks is hij op de tuin te vinden.

Dank Marius voor je verhaal!
— Klaas Nauta —