De moestuin is voor mij de rust van het buiten zijn met de aarde en planten. Het bezig zijn me de zaden en struiken waar groenten en fruit van komen. Het fruit waar ik verschillende dingen van maak: jams, sappen en ook als heel fruit voor gebak. De groenten die als zaden in de grond gaan en er als mooie groenten uitgroeien, dat is elk jaar weer spannend. Wat doet het dit jaar goed? Het onkruidvrij houden en bij droog weer bewateren. Dit geeft rust en inzicht in de natuur.
Ik kwam in 2007 samen met een vriend bij de EAV. Hij had al veel moestuinervaring en ik van het schooltuintje vroeger van school. Dat is 58 jaar geleden. Daar was het de sterrekers waar je je naam mee zaaide en de goudsbloemen die het altijd deden evenals de sla. Het onkruid was er ook! Dit was een keer in de week schoonmaken. Ik woonde in de stad op een bovenhuis en vond het heerlijk om buiten te zijn en in de aarde te wroeten. Ik weet dat dit het zaadje bij mij was voor de moestuin die ik nu heb. Met de vriend had ik samen een tuin, ieder een helft. We zouden kijken wat wij er dat jaar van maakten. Hij de ervaring en ik maar zien of het lukte. Ik vond het spannend om ineens mijn eigen ding te doen. Handig dat er iemand was waar ik mee kon overleggen. Zaden bestellen, wat moet er bij welk gewas, hoe krijg je het onkruid in de hand en hoe vaak met je er heen om het allemaal rond te krijgen? En dan er ook nog iets van eten en rekening houden met de tijd die je over hebt naast werk en gezin.
Het eerste jaar was spannend maar goed op het kleine stukje van 75 m2. Het tweede jaar gaat de buurman weg. Ja wat nu? Gingen we ineens beslissen ieder een eigen tuin? Ja, we gingen ervoor en zo kregen we ieder een grotere tuin, nu ongeveer 150 m2. Dat was wel beleving maak prettig. Er kon nu meer! Bloemen, fruit , meerdere gewassen en de vergeten groeten waren voor mij ook een onderdeel. Niet alleen andijvie en aardappelen. Er is zoveel meer wat ook lekker is. Het koken zit ons in de genen dus hoe anders hoe beter. Meer bessenstruiken en bramen.
Inmiddels hebben we sinds september 2020 er weer een stuk moestuin bij, in totaal nu 380 m2. Misschien is het wel een beetje veel maar dat gaan we zien. Nu we met pensioen zijn, is Hans ook meer bij betrokken. Hij zorgde eerst voor het opzetten van de bonenstaken, hielp mee met het water geven en natuurlijk ook voor de gezelligheid, de koffie en thee. Hij een boek lezen en ik in de weer met het onkruid en het oogsten. Het is een uitje er te zijn en er is altijd iets te doen. Het is een tuin met veel mogelijkheden wat groenten en fruit betreft. In de loop van de jaren ga ik er wel gemakkelijke mee om en weet nu hoe en waar alles moet staan. Op vakantie gaan kan ook makkelijker. Goed schoonmaken als je weggaat en leuk vol al je terugkomt! En er dan weer heerlijk de tijd voor nemen.
In de jaren dat we de tuin hebben zie je mensen komen en gaan. Maar de mensen die terugkomen zijn ook steeds enthousiast. De een houdt het langer vol dan de ander maar die volhouden daar heb je zeker leuke gespreksstof mee. En de meesten vinden het fijn dat je er al een paar jaar mee bezig bent. Dus heb je altijd wel iets om over te praten. We zijn allemaal met hetzelfde bezig. Het kan ook zijn dat er koffie/thee gedronken wordt om ervaringen te delen.
Ik vind het fijn dat ik klein begonnen ben. Tegen beginners zou ik zeggen dat het overzichtelijk moet blijven voor het werk wat er toch voor komt kijken. Zeker gedurende het eerste maar misschien wel de eerste twee jaar. Het is allemaal nieuw. Of je moet ervaring hebben en zeker niet druk maken over het onkruid!
Ik verbouw o.a. artisjokken, pastinaken, aardperen en schorseneren naast de aardbeien, sla, bonen, bietjes en witlof.
Een rubriekje in de nieuwsbrief voor vraag en aanbod van zaaigoed en tuinmaterialen zou ik een goed idee vinden.
Zodra het weer kan en mag zou ik tegen alle tuinders willen zeggen: Kom zaterdagmorgens naar de kantine voor koffie en een gezellige babbel met medetuinders!
Irma Melchers.