Chiel Bruin

Chiel Bruin
Chiel Bruin

Ik ben begonnen met tuinieren in Lieren samen met mijn vriend Roel Bolt. We hadden een klein tuintje zonder voorzieningen zoals een onderkomen of opbergruimte voor gereedschap. Water moesten we meenemen van huis in een jerrycan. Maar we hadden er plezier in.

Toen werden de eerste palen in de grond geslagen van wat nu de Maten heet. Aansluitend heeft zich een initiatiefgroep ontplooid en dat was het begin van de oprichting van de Eerste Apeldoornse Volkstuinvereniging. Dit jaar 45 jaar geleden op 13 januari. Onder voorzitterschap van Chiel v.d. Merwe is een
bestuur gevormd met Henk Tijink, nu overleden, en tijdelijk secretaris mevrouw Akum. Dat was in het jaar 1976.
De bestuursvergaderingen vonden thuis plaats en op een avond werd ik gebeld of ik de secretaris wilde worden. Ik, een techneut zonder ervaring, maar het is gelukt en ik heb het ruim dertig jaar met veel plezier volgehouden. Mede hierdoor zijn Chiel v/d Merwe en ik ereleden geworden.

Maar we hadden nog steeds geen volkstuin. Pas in 1979 kregen we een stuk onontgonnen grond aan de Landdrostlaan toegewezen. Toen zijn we begonnen met ontginnen en indelen van tuintjes en singels en het nummeren van de percelen. Ik koos in 1981 tuin 113; op dezelfde plaats waar ik nu zit. Nu zou ik een andere plaats uitzoeken, maar ik ben tevreden waar ik al jaren tuinier.

We hadden toen ook genoeg leden waaronder Anton v/d Wal als een van de eersten om een tuin uit te zoeken. Mijn taak was onder andere om de tuinen uit te geven; toen kende ik ook alle leden. Ik begon met mijn tuin in te richten, niet alleen groenten maar ook bloemen want daar geniet ik altijd van.
Mijn onderkomen was een grote kist waar ik een deurtje in maakte zodat ik kon schuilen tegen de regen en mijn gereedschap kon opbergen. Mijn vrouw Corry ging ook wel eens mee maar dan om te kijken en te genieten. De kennis van tuinieren bouw je zelf op, ook met behulp van boeken en bladen. Het is trouwens ieder jaar anders, het is nooit hetzelfde. Het ene jaar mislukt dit en het andere jaar mislukt dat en van elkaar leer je ook.

Als buren ga je met elkaar om en help je waar nodig en wissel je wat plantjes uit als je te veel hebt. Mijn stokbonen(cobra) en pronkers( snijbonen) doen het ieder jaar goed en de vriezer zit altijd vol en de familie en de buren eten wel mee. Een aanrader is wel om de twee, drie jaar eens verse mest te gebruiken i.p.v.de koemestkorrels, dat merk je meteen aan de goeie oogst van aardappelen en uien.
In begin 1980 kregen we een houten school in Uddel die we zelf moesten slopen. En daarvan hebben we onder leiding van Jan Andela (helaas overleden) een mooi gebouw neergezet. In 1985 werd het verenigingsgebouw officieel geopend. Het was wel nodig want voor de ledenvergadering en andere activiteiten moesten we altijd iets huren. Vooral op zaterdagmorgen is het altijd een gezellig samenzijn in het clubhuis. Ik ga nog met veel plezier elke dag als het tenminste redelijk weer is, geen regen en niet al te koud op de fiets naar de tuin. Het wordt me echter een beetje te zwaar maar gelukkig krijg ik hulp van Marius. Ik wil zo lang mogelijk doorgaan. Ik word dit jaar ‘aggentaggetig’, dus de jaren gaan tellen.

Chiel Bruin